Het nummer “Murder of the Lawson Family” uit 1930 is een Amerikaanse ballade die het waargebeurde verhaal vertelt van een gruwelijk familiedrama. Dat drama speelde zich tijdens Kerst 1929 af in North Carolina, Amerika. Het lied werd gespeeld door de stringband The Carolina Buddies.
Op eerste kerstdag 1929 speelde zich op een boerderij in North Carolina een vreselijk familiedrama af. Pas vrij recent is gebleken dat een familiefoto die eerder dat najaar werd genomen waarschijnlijk een aanwijzing bevat over het waarom.
Charles Davis Lawson (Charlie) uit Germanton, North Carolina groeide op in een landbouwers familie en had genoeg geld gespaard om een 200 jaar oude bouwvallige boerderij te kopen. Zijn broers, ook landbouwers, hadden vlakbij ook boerderijen. Herfst 1929 nam de toen 43-jarige tabaksplanter Charles het ongebruikelijke besluit om met zijn vrouw en zeven kinderen naar de stad te gaan voor een studiofotoportret. Ze kochten nieuwe kleren voor het hele gezin: vader, moeder en zeven kinderen (vier dochters en drie zonen) zodat ze die op die foto konden dragen. Voor een arbeidersgezin was dit zeer ongebruikelijk en het geheim achter de foto bleef jarenlang verborgen.
Op de dag van de fotoreportage wist alleen Charlie de echte reden waarom hij geld uitgaf. Charlie was ook de enige die wist wat zijn gezin te wachten stond. Om een schandalig geheim te bewaren had hij namelijk besloten tot een vreselijke daad: zijn gezin om het leven brengen.
Op de foto zie je op de achterste rij (van links naar rechts): de 16-jarige Arthur Lawson, zijn 17-jarige zus Marie en hun ouders Charlie en Fannie. Marie kijkt recht in de camera en ze lijkt me niet al te vrolijk. Dat dat waarschijnlijk ook zo is vertel ik zo. Naast haar staat vader Charlie. Hij glimlacht en kijkt trots want het gaat goed met zijn plannetje. Naast hem staat zijn vrouw Fannie. Ze houdt het jongste gezinslid vast: de vier maanden oude baby Mary Lou. Op twee stoelen voor hen zitten de jongere kinderen: James (4), Maybell (7), Raymond (2) en Carrie (12).
Dit is wat er gebeurde:
Op Eerste Kerstdag 1929 stond de 17-jarige Marie vroeg op om een kersttaart te bakken. Ze bakte twee lagen elk in een aparte bakvorm en glazuurde ze. Dit deed ze ter voorbereiding op het familiekerstfeest op de boerderij. Later die dag verlieten de twee middelste Lawson-meisjes, Carrie en Maybell, het huis om hun tante en oom te bezoeken. Wat ze niet wisten was dat hun vader ze achter de schuur met een jachtgeweer stond op te wachten. Hij schoot zijn dochters neer, sloeg ze voor de zekerheid ook nog met een knuppel en legde hun lichamen in de schuur.
Daarna ging hij terug naar het huis waar zijn 37-jarige vrouw Fannie op de veranda zat. Hij schoot haar dood en ging vervolgens naar binnen waar Marie bezig was. Haar twee jongere
broers, James en Raymond, hadden waarschijnlijk iets gehoord en hadden zich verstopt Charlie schoot Marie dood en nadat hij de twee jongens vond schoot hij ook hen dood. Als laatste sloeg hij baby Mary Lou dood.
Volgens het officiële verhaal had Charlie gehoord dat zijn ongetrouwde dochter Marie zwanger was geraakt. De anders zo vriendelijke man ging door het lint. Het jaar was voor hem toch al niet zo succesvol want het was het jaar van de grote beurskrach. De toestand met zijn dochter was waarschijnlijk de druppel die de emmer deed overlopen.
Later werden de zeven lichamen gevonden met hun armen over elkaar geslagen en met hun hoofd op een kussen.
Alleen de oudste zoon, Arthur, die de avond voor de moord door zijn vader op pad was gestuurd, overleefde de gruwelen. Het lijkt er een beetje op dat vader Charlie op een bizarre manier hield van zijn zoon en hem wilde sparen. Men vermoedt dat Arthur bij thuiskomst alarm sloeg, waarna mensen zich verzamelden bij de boerderij van de Lawsons.
Charlie was verdwenen. Enkele uren later hoorde men één enkel schot in het nabijgelegen bos. Arthur en een politieagent vonden Charlie’s lichaam en brieven die hij had geschreven. Er waren voetafdrukken rond een boom te zien en men nam aan dat Charlie er had rondgelopen voordat hij zelfmoord pleegde. In de brieven had Charlie Lawson de reden van het bloedbad niet uitgelegd.
Het huis van de Lawsons werd een toeristische attractie. Er kwamen veel mensen kijken naar de “crimescene”. Ook de kersttaart van Marie die op tafel stond trok de aandacht en diverse bezoekers pikten er stiekem een rozijntje van. Hij werd daarna dan ook onder een glazen stolp bewaard. Een broer van Lawson kreeg een luguber idee want voor 25 cent kon je een rondleiding door het huis krijgen. Daarbij kreeg je een recept voor de rozijnencake.
De kranten pakten groot uit want men stelde dat als zelfs de kerstdagen niet meer rustig kunnen verlopen dat het dan toch wel gedaan was met de vredige wereld.
Zanger Walter Smith van de stringband “The Carolina Buddies” werd ingehuurd om voor de bezoekers te zingen. Later gaf hij lezingen over de gebeurtenissen. Drie maanden na de gruwelijke gebeurtenissen kwam de ballade op plaat uit.
Het verhaal eindigt hier niet. In 1945 kwam zoon Arthur Lawson bij een ongeluk om het leven. Hij liet een vrouw en vier kinderen achter.
Pas in 1990 werd er een boek over het bloedbad uitgegeven en vertelde een nicht van de kinderen Lawson een 60 jaar oud familiegeheim.
Stella Lawson Boles bekende dat ze haar moeder en andere vrouwen uit de Lawson familie op de begrafenis had horen praten. Ze hadden het erover dat moeder Fannie Lawson hen had toevertrouwd dat ze dat najaar incest in haar familie had ontdekt. Fannie maakte zich sindsdien zorgen over de relatie tussen haar man Charlie en de 17-jarige Marie. Er bleek ook
dat Marie enkele weken voor de noodlottige kerst een geheim had gedeeld met haar vriendin Ella May Johnson. Tijdens een logeerpartijtje vertelde Marie aan Ella May dat ze zwanger was van haar vader en dat haar ouders beide wisten van de zwangerschap. Dat verklaart de vreemde gezichtsuitdrukkingen op de familiefoto denk ik.
Een variant van dit verhaal is afkomstig van de buurman van de familie Lawson: Sam Hill. Hij beweerde dat Charlie zijn dochter had verkracht en toen ze zwanger bleek haar had gewaarschuwd het tegen niemand te vertellen. Charlie had daarbij gezegd: “anders wordt er een moord gepleegd”.
Het bloedbad is de volksgeschiedenis ingegaan in de vorm van diverse liederen, twee boeken en een film.
Het lied van The Carolina Buddies is een moordballade zoals er zoveel waren in die tijd. In feite zou je het kunnen zien als een muzikaal krantenverslag. Het is een vrij eenvoudig lied waarbij enkele gitaren een viool en een banjo te horen zijn. Er werden niet vreselijk veel exemplaren van de plaat verkocht: ongeveer 8000 stuks, maar voor een plattelandsnummer is dat nog aardig wat. Later werd het zelfs gecoverd, onder andere door The Stanley Brothers, Doc Watson en Dave Alvin.
.
.
Het zijn de schokkende feiten die dit nummer zo bijzonder maken. De moord op 6 van 7 kinderen, zijn vrouw en daarna zichzelf. Het hele drama speelde zich af met Kerst, terwijl de cake op tafel klaar stond.
De plaat vertelt in feite op een soort journalistieke manier wat er gebeurd is. Er komt geen moralistische boodschap aan het eind, puur en alleen de feiten. Ook wordt de dader niet veroordeeld, er wordt alleen verteld wat hij gedaan heeft. Uit de tekst is duidelijk op te maken dat op dat moment onbekend was waarom alles zo gelopen is.
Bronnen:
www.news.com.au
www.wnct.com
www.newspapers.com
Wikipedia
Songtekst:
It was on last Christmas evening
The snow was on the ground
His home in North Carolina
Where the murderer he was found
His name was Charlie Lawson
And he had a loving wife
But, we’ll never know what caused him
To take his family’s life
They say he killed his wife the first
And the little ones did cry
“Please, Papa, won’t you spare our lives?
For it is so hard to die!”
But, the raging man could not be stopped
He would not heed their call
He kept on firing fatal shots
Until he killed them all
And when the sad, sad news was heard
It was a great surprise
He killed six children and his wife
And then he closed their eyes
And now, farewell, great friends at home
I’ll see you all no more
Into my breast I’ll fire one fatal shot
And then my troubles will be over
They did not carry him to jail
No lawyers did he pay
He’ll have his trial in another world
On the final Judgement Day
They were all buried in a crowded grave
While Angels watched above
Come home, come home my little ones
To the land of peace and love
Johnny Joosse, oktober 2025